winner love ไม่ต้องบอกก็รู้คุณน่ะรักผม !

บทนำ

ฮ่า!!! มีความสุขจังเลยอ่ะแก >.<//

มีคนเคยพูดไว้ว่าเวลาแห่งความสุขมันช่างสั้นเหลือเกินแค่เวลาแห่งความทุกข์นี่สิช่างยาวนาน..- - น๊าน นาน นาน แต่รู้สึกว่าฉันจะไม่ได้เริ่มต้นเวลาแห่งความสุขเหมือนกับความคิดของเพื่อนๆคนอื่นเลยด้วยซ้ำ การเข้าค่ายเนี่ยนะเวลาแห่งความสุข ต้องจากบ้านอันเป็นที่รักมาใช้ชีวิตอย่างทารุนและโหดร้าย เข้าค่ายสานสัมพันธ์รักไมตรีฉันท์พี่น้องบ้าบออะไรก็ไม่รู้ง่า T^T หนูอยากกลับบ๊านนนนน...

มันมีความสุขตรงไหนย่ะดิสนีส์ =^=

โถ่ แกก็มองโลกในแง่ดีหน่อยดิวะ น่าสนุกจะตายได้มาเข้าค่ายกับเพื่อนๆและก็...></// หนุ่มหล่อทั้งหลาย

  = =^ หล่อแล้วกินได้มั้ย

พายไก่แกก็หัดมองๆไว้บ้างหน้าตาแกก็ออกจะดูดี พวกหนุ่มๆ PROCESSOR อ่ะหล่อลากดิน อย่างกับเทพบุตรดูแต่ละคนดิแก หล๊อ หล่อ โอ๊ย หล่ออะแกฉันจะบ้าตาย >O<

หล่อแต่นิสัยแย่เนี่ยนะ =_=

อย่ามองโลกในแง่ร้ายสิย่ะ คนหล่อน่ะนิสัยดีเยอะแยะจะตายไป กรี๊ด!!! ดูสิๆเดินมาทางนี้ด้วยอ่ะ

อย่าเวอร์ได้มั้ยเล่า ! เวอร์จริงเลย

แกก็หันไปดูสิยะว่ามีคนเค้าเวอร์ๆกว่าฉันอีกแน่ะ

=O=^^^^^^^^^^^^ น่ะ..นั่น นั่น มันอะไรกันน่ะ มีเปิดคอนเสิร์ตการแสดงสดของวงไชเน่ากันหรอนั่นทำไมคนมุงกันเต็มไปหมดอย่างกับอีแร้งรุมทึ้งเยี่ยงนั้น ไร้สาระกันจริงๆพวกนี้

ดิสนีส์ไปหาพวกชีสเค้กกันเถอะกันเถอะ

*O*  วิ๊งๆๆๆดิสนีส์ยังคงทำหน้าตาเป็นประกายต่อไป

ไปหาชีสเค้กกันเถอะนะ

ฉันขอดูก่อนได้ม้า..T^T พลีสสสส

ตามใจแล้วกันในที่สุดฉันก็เดินออกมาจากยัยเพื่อนบ้าที่คลั่งใคล้พวกกลุ่ม PROCESSOR บ้าบอคอแตกอะไรพวกนั้นอยู่ นึกยังไงถึงตั้งชื่อกลุ่มได้ติ๊งต๊องเสียจริง

หวัดดีชีสเค้ก ลูกพลับ ไอเฟล = =^

ไมทำหน้างั้นอ่ะแก แล้วดิสนีส์หายไปไหนชีสเค้กทักขึ้น

= =^ ก็ยัยดิสนีส์นั่นแหละมัวแต่ไปดูพวกกลุ่ม PROCESSOR อยู่ได้ ทิ้งฉันให้เดินมาคนเดียว

จริงอ่ะO_O!! ไหนๆพวกนั้นอยู่ไหนไอเฟลทำท่าทางแตกตื่นอีกคน

ไอเฟล= =^ แกอย่าบ้าไปกับยัยดิอีกสนีส์คนได้มะ ฉันปวดหัวจะตายอยู่แล้วกรี๊ดกันอยู่ได้น่ารำคาญจริง

ฉันว่าเรารีบๆเอากระเป๋าไปเก็บบนรถกันเถอะเดี๋ยวก็จะไปรวมกันแล้วละไม่ต้องไปสนใจอะไรพวกนั้นหรอก

โถ่...ชีสเค้กก็แกมีแฟนแล้วนี่น่าจะไปสนใจอะไร

แล้วจะทำไมย่ะ

เอาน่าๆรีบๆไปกันเถอะน่ะ = =^เบื่อพวกเธอเถียงกันจะแย่

จ้า!!! คุณหลูกพลับ^O^ทุกคนตอบรับลูกพลับกันอย่างพร้อมเพรียง พวกเราชอบแกล้งยัยลูกพลับกันอยู่แล้วเหตุผลน่ะหรอก็ยัยนี่มันคุณหนูจะตายไปเป็นพวกไม่ค่อยสนใจอะไรซักเท่าไร ตายด้านว่างั้นเถอะ -..-

ปึก!!!

ระหว่างที่ฉันจะก้าวเท้าเดินไปก็มีร่างใครคนหนึ่งเดินเข้ามาชนฉันอย่างจังจนล้มกลิ้งกระเดนกระดอนไปไกลT^T เจ็บๆๆๆๆ

เดินไม่ดูทางเลยรึไงยัยบ้า!!! คิดว่าตัวเองเดินประกวดไทยซุปเปอร์โมเดลอยู่งั้นสิ

-O-!!! มาชนคนอื่นเค้าแล้วยังจะมาปากดีอีกนะไอ้บ้านี่มันเป็นใครกัน

ไอ้บ้าเอ๊ย!! มาชนคนอื่นไม่ขอโทษแล้วยังจะมาว่าเค้าอีก นายคิดว่านายเป็นใครกันห๊า!! พ่อนายสร้างถนนนี้ให้นายเดินรึยังไง ถ้ารวยนักก็ไปเปิดฟาร์มสุนัขขี้เรื้อนตาบอดเลี้ยงโน่นไป๊!! เผื่อจะตาดีไม่เดินชนคนอื่นเค้าบ้าง

ยูนิฟ!!!

ไอเฟลจะเสียงดังทำไมย่ะ

ก็...ก็คนที่ชนเธอคือยูนิฟนี่ไง >.<ไอเฟลพยุงตัวฉันขึ้น

ยูนิฟ? ชื่อคุ้นๆฉันเงยหน้าขึ้นไปมองจ้องดวงตาคู่นั้นประหลาดดีอีตานี่อีตานี่สูงเสียดฟ้า นัยต์ตายังเป็นสีเขียวอีกต่างหากตลกชะมัดเลยว่าแต่นี่มันอีตายูนิฟนึ่งในกลุ่มประหลาดๆนั่นนี่น่า

= =^ มองฉันทำไม

ก็มองไอ้ผู้ชายนิสัยเสียยังไงละ ชนผู้หญิงยังจะมาว่าเขาอีก

เธอยืนแกะกะฉันเอง - -

-O- ไอ้ผู้ชายเฮงซวย

ไม่เคยมีใครกล้าว่าฉันแบบนี้ - -

ก็ดีแล้วนายจะได้จำไว้ว่า นายมันเฮงซวย!!!

เธอว่าอะไรนะ = =^^ดูท่าอีตาบ้านี่จะโมโหแหะ นิสัยเสียมากกกกกก

นี่ๆพอเถอะพายไก่ มีเรื่องกับยูนิฟไม่ดีเลยนะไอเฟลกระซิบ

นาย-มัน -เฮงซวย!!!!!!!!!!!ฉันตะโกนดังลั่น ฮ่าๆๆสะใจชะมัด

หน๊อยๆยัยบ้านิ = =*อินเทลเดินเข้ามาประชิดตัวทำท่าน่ากลัวใส่-O-สูงอ่ะ

เฮ้ยๆมีอะไรกันวะยูนิฟมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาลากแขนยูนิฟให้เดินออกไปห่างๆฉัน*O* หล่อแหะ

ก็ยัยบ้านี่สิ ขว้างทางฉัน- -*

เพื่อนนายชนฉันแล้วไม่ขอโทษนะ!!ตาหัวฟูมองหันไปมองเพื่อนแล้วหันกลับมา

เอ่อ..คนสวยครับขอโทษแทนยูนิฟมันด้วยนะ มันก็เป็นอย่างนี้แหละครับไม่ค่อยยอมคน

ไม่!!! เพื่อนนายทำเพื่อนนายต้องขอโทษ

นี่พายไก่ เพื่อนเค้าขอโทษแล้วพอเหอะนะชีสเค้กปรามฉันไว้เรื่องอะไรจะยอมกันล่ะ

นี่ชีสเค้กไอ้หมอนี่ชนฉันนะฉันหันไปชี้หน้ายูนิฟ

เอ่องั้นเอางี้นะเดี๋ยวผมจะให้มันไถ่โทษคนสวยด้วยการยกกระเป๋าให้ดีมั้ยครับนายหน้าหล่อเสนอ

เฮ้ยๆ ไม่เอาเว้ยไอ้ซีเรียล ฉันไม่ยอมยกกระเป่าให้ยัยบ้านั่นเด็ดขาด

...เอาไงดีน๊า...

ว่ายังไงครับ

เฮ้ย ฉันบอกว่าไม่ทำไงล่ะยูนิฟโวยวาย

ตกลงค่ะ ^^!!!! ฮิ๊ๆๆ สะใจเสียจริง

บทที่1

ฮ่าๆๆฉันล่ะโครตสะใจเลยกระเ๋าอันแสนจะหนักมีคนถือให้ด้วย ฮิ๊ๆๆๆ โดยเฉพาะคนถือเป็นอีตานิสัยเสียยูนิฟที่เดินชนฉันแล้วไม่ยอมขอโทษ เป็นไงละ เดินถือกระเป๋าตามฉันอย่างกับลูกหมา ^O^ ระหว่างทางที่เดินก็มีแต่คนมอง สบายจริงใช่มั้ยละคนถือกระป๋าเดินตามให้เป็นถึงกลุ่ม PROCESSOR เชียวนะ

นี่แก จะไม่มากไปหน่อยหรอวะ ดูหน้ายูนิฟสิจ้องอย่างกับจะฆ่าแกแน่ะ

เอาน่าลุกพลับคนนิสัยไม่ดีก็ต้องเจอแบบนี้แหละ

เฮ้ๆๆชีสเค้กยัยเฟลมตะโกนดังมาแต่ไกล

หายไปไหนมาย่ะ

ก็ตามหาพวกเธอนั่นแหละ มีคนเค้าบอกว่าพวกกลุ่ม PROCESSOR เดินตามฉันก็เลยรีบมาเนี่ยแหละ

= =^ ตกลงเธอหาใครกันแน่

^^; ก็พวกเธอนั่นแหละจ้ะ ชีสเค้ก ว่าแต่ไปทำยังไงอ่ะถึงเป็นอย่างเงี้ย

เดี๋ยวขึ้นรถฉันเล่าใครฟัง

                อ๊ะ!!! นี่ของเธอ = =^^ เมื่อถึงหน้าประตูรถยูนิฟก็ยื่นกระเป๋าให้ หน้าตาเขาดูไม่ค่อยเต็มใจซักเท่าไรก็แน่ละสิ โฮะๆ

ขอบใจ...

ไม่รับ = = *

ยังไม่จบ!! แต่ทีหลังไม่ต้อง...ฮ่าๆๆๆๆว่าแล้วฉันก็รีบหยิบกระเป๋าเดินขึ้นรถ

= =^^^^^ หน๋อยยัยบ้า...

เตรียมของครบกันแล้วนะครูลุกขึ้นถาม

คร้าบบบ/คร้า...

ออกรถเลยแล้วกัน

                รถบัสคันใหญ่เคลื่อนตัวมาถึงยังทะเล เพื่อนต่างพากันดี๊ด๊ากันยกใหญ่ - - มันจะอะไรหนักหนาก็แค่ทะเลที่บั่นทอนสีผิวงามๆของฉันT^T

เอาล่ะๆ นี่เป็นการเข้าค่ายสัมพันธไมตรีสามปีมีหนไม่มีซีกหนเลยก็ได้นะคะไม่มีใครว่า T^T

ให้ทุกคนเอากระเป๋าไปเก็บยังที่พักทานข้าวให้เรียบร้อยแล้วมารวมตัวกันเวลาหกโมงเย็นเราจะเริ่มเข้าฐาน

 เข้าฐาน!!!  อ๊ากๆๆๆ กลางคืนเนี่ยนะ ฉันลัวผีขึ้นเสมอเลยนะเฟร้ย

น่าสนุกอะแก

สนุกกับผีแกสิยัยบ้า!!!

โถ่ พายไก่อย่ากลัวไปเลยน่า

แกก็พูดได้นี่ แกไม่กลัวผีเหมือนฉันนะไอเฟล

มันไม่มีจริงหรอกน่า

แต่ฉันกลัวนี่น่า~T^T

- -^

เอาละเรามารวมตัวกันครบแล้วนะ เราจะเริ่มอธิบายกันเลย ตอนนี้เรามีฐานอยู่ทั้งหมด4ฐานแต่ละฐานจะแตกต่างกันไปเอาละเราจะคัดเลือกกลุ่มกันนะ

ซักพักครูก็เริ่มชี้เลือกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มเนื่องจากนักเรียนสายชั้นเรามีน้อยจึงไม่ค่อยยุ่งยากเท่าไร

เอ้า หนูพายไก่เธอไปอยู่กลุ่มสามนั่นแล้วกันนะกลุ่มไหนหว่าฉันหันหน้าไปสอดส่องแต่แล้วก็พบว่า

O_o!!!กรี๊ดดดดกลุ่มอีตาบ้ายูนิฟนั่นน่ะเหรอ เพื่อนฉันไม่มีสักคนเลยนะ TTOTT นี่มันเวรกรรมอะไรของฉันกันเนี่ย...

และแล้วกลุ่มเราก็เดินมายังฐานที่4เป็นฐานแรก โฮๆๆๆTOTแค่เห็นแล้วเสียวไปถึงกระดูกไขสันหลังแล้ว มันเป็นภูเขาเล็กๆสองฝั่งตั้งอยู่ตรงกลางมีน้ำทะเลล้อมรอบ มีเชือกโยงตรงและมีชิงช้าที่นั่งสำหรับสองคน ถ้าตกไปอายเขาแย่

ไม่กล้าละสิเธอน่ะใครฟะ

นึกว่าใครไอ้ผู้ชายนิสัยเสียนี่เอง

= =^ ยัยประสาทเสื่อมหน้าซีดเชียว หึ กลัวอะดินายท้าฉันเหร๊อ!!

กลัวหรอ ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉันหรอกโถ่ๆๆ ปากหนอปากT^T

หน้าเหวอขนาดนี้ ยังจะมาปากแข็งอีก กลัวก็ไปบอกครูโน่นไป

เหวออะไรของนาย

ถ้าไม่กลัว กล้านั่งกับฉันมั้ยละ?

หะ..ห๊า..อะไรนะ- -

ไม่กล้าละสิเมื่อเย็นยังทำเป็นปากเก่งอยู่เลยไงทีนี้ละไม่กล้า

ใครบอก ฉันแค่รังเกียจที่จะนั่งกับคนอย่างนายต่างหาก

= = รังเกียจ ยัยบ้ามีแต่คนจะนั่งกับฉันนะ!!!

ก็ฉันไม่นั่งเว้ย เพื่อนนายก็มีทำไมไม่ไปนั่งด้วยเล่า

เพื่อนฉันมันอยู่กลุ่มอื่นกันหมด กลัวก็บอกมาเดะยัยขี้ขลาดอะไรจะพอดีขนาดน้านนน TT^TT

ไอ้...ยูนิฟรีบเดินหนีออกไป ระหว่างนั้นครูก็เริ่มอธิบายรายละเอียด

ฐานนี้จะให้จับคู่กันสองคน นั่งชิงช้าตัวนี้ไปถึงฝั่งโน้น แล้วตะโกนดังๆว่าฉันไม่กลัว จนกว่าจะถึง ใครกลัวหรือไม่กล้ามาบอกครูก่อนได้นะจ๊ะใครมันเป็นคนคิดฟะ ฉันออกไปบอกได้มั้ยเนี่ย

ใครจะไปคู่แรก

ผมครับยูนิฟยกมือขึ้น

กรี๊ด!!!!!ยัยพวกประสาท

ไปกับใครละยูนิฟฉันรีบหมุดตัวหลบอย่างมิดชิด

พายไก่ครับ

ห๊า!!!O_Oโอ๊ย ไอ้บ้าเอ๊ยนายมันบ้า

มานั่งตรงนี้ = =

อย่ามาสั่งฉันนะ!!!ฉันเดินขึ้นไปบนบันได้มันสูงมากประมาณตึกสามชั้นแน่ะ

เอาล่ะ อย่าลืมตะโกนละครูพลักชิงช้าไปอย่างแรง

กะ...กะ...กรี๊ด!!!!!!!!!! กรี๊ด!!!!!!

ยัยบ้าตะโกนสิเดี๋ยวไม่ผ่านหรอก เธอกรี๊ดมาครึ่งทางแล้วนะ- -^

ง่า...T^T ก็ฉัน กะ...เฮ้ยจะพูดได้ไงฟะเสียฟอร์มหมด

ฉัน...ก็ได้ๆ

ฉัน-ไม่-กลัว ๆๆๆ - -^^ยูนิฟเสียงดังฟังชัด

TOT ฉ้าน..ม่าย..กลัว...ฉ้าน..ม้ายย..กลั๊วววว...

เสียงมีแค่นี้รึไง

ก็ลมมันแรงนี่น่า

งั้นฐานต่อไปเธอคู่กับฉัน แล้วมาดูกันว่าใครกันแน่ที่กลัวจะแกล้งฉันไปถึงไหนเนี่ยไอ้บ้ายูนิฟ

ก็ได้ ฉันจะทำให้นายดูTOT รับปากเขาอีกแล้ว...

ไม่กลัวงั้นหรอยูนิฟเขย่าชิง้าอย่างแรง

กรี๊ดๆๆๆ ทำอะไรของนายน่ะ หยุดนะ

หึๆๆ TOT^^^^^^

ถึงแล้วจ้า...ยินดีด้วยไปพักได้โฮๆๆๆ TOT เฮ้อ~ กว่าจะถึงฉันกือบกลายเป็นผีเฝ้าทะเลไปแล้วมั้ยละ

เอาละมาถึงฐานที่หนึ่งคือฐาน ลุยน้ำข้ามฝาก ครูจะมีพื้นที่ให้แค่ถึงเส้นสีแดงนะ ถือลูกแก้วแล้ววิ่งไปใครถึงแล้วว่ายน้ำกลับมาก่อนชนะนะจ๊ะ จับคู่กันสองคนได้เลย

ฉันหันไปมอง TOT ลูกแก้ว OH MY GOD!!!  ลูกใหญ่เท่าควายเลย ใหญ่เอาโล่รึไง ไหนจะต้องลุยน้ำอีก อ๊ากกก

คนแพ้คงหนีไม่พ้นเธอ- -^

นายว่าใครแพ้ย่ะ นายต่างหากที่ต้องแพ้

งั้นเรามาดูกัน ครูครับคู่ผมพร้อมแล้วครับ

งั้นหรอ เอ้า มารับลูกแก้วไปทำไมใหญ่จังอะ ลูกเล็กๆไม่ได้รึไง

เอาล่ะ ไป!!!อ้าวเฮ้ย ไปแล้วหรอ

แคก แค่ก อึก!!! อ่า T^T ฉันกินน้ำทะเลเข้าไปอ่า แหวะ ฉันตัวเล็กส่วนอีตาบ้านั่นสูงจะตายวิ่งเท่าไรน้ำก็ไม่เข้าปากหรอก แต่ฉันเซ่... อ๊ากกกเมื่อยโว้ย วิ่งก็ไม่ได้น้ำทะเลทำไมมันลึกลงเรื่อยๆอย่างนี้ละ

แค่กๆ ช่วยด้วย ฉันไม่มีแรงแล้ว แค่ก แค่กๆๆ~ T^T หายใจไม่ออกอ่า ลูกแก้วหนักชะมัดยากฉันตัดสินใจทิ้งลูกแก้วจากมือไปแล้วเตรียมจะวิ่งเข้าฝั่ง

ฉึก!!

อ๊ากกก อะไรไม่รู้ทิ่มเท้าฉันอ่า เจ็บๆๆๆ ไม่มีแรงแล้ว

ช่วยด้วยๆๆตัวฉันค่อยจมสู่เบื้องล่างทีละนิดๆ

เวลาผ่านไปนานพอสมควรฉันก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น

ยัยประสาทเธออยู่ไหน!!!เสียงใครน่ะ ฉันอยู่นี่ อยู่นี่ไง ~_~ หายใจไม่ออกเลยแฮะ ทำไงดีไม่ไหวแล้วช่วยฉันทีสิ...ตาฉันดับลงพร้อมกับร่างกายที่จมดึงลงสู่ทะเล

                ~O-  ฮ้าวๆๆๆ

แฮ่ๆๆๆ

เฮ้ย!!! ใครน่ะฉันมองไปรอบอย่างวาดระแวงไม่เห็นมีใครเลยเสียงมาจากไหนะ

ฉัน~คือ~ผี....แฮ่!!!จู่ๆก็มีใครคนหนึ่งโผล่หัวออกมาตรงหน้าฉัน

กรี๊ดดดด...อ๊ายยยย ออกไปนะๆๆๆฉันทุบลมแบบไม่ลืมหูลืมตาจนโดนตัวผีตนนั้น

โอ๊ยๆๆๆ นี่พายไก่ฉันเพื่อนแกนะเฟ้ย

O_-  เพื่อนหรอฉันลืมตาขึ้น

อ้าวดิสนีส์

ก็ใช่น่ะสิ โรคกลัวผียังไม่หายเลยนะเธอเนี่ย

โถ่ๆๆT^Tขอโทษ

เป็นไงบ้างพายไก่ชีสเค้กเดินมาพร้อมกับเพื่อนๆทั้งหมดของฉัน

ฉันยังไม่ตายหรอ-O-

ก็ใช่น่ะสิ รู้มั้ยเธอจมน้ำยูนิฟค้าลงไปหาเธอขึ้นมาเลยนะพวกผู้หญิงมองกันตรึม *o* อย่างกับเทพบุตรโครตดูดีเลยอะแก

ดิสนีส์แกสนใจฉันบ้างมั้ยเนี่ย- -

สนใจสิเพื่อน

ปัง!!เสียงเปิดประตูของใครบางคน มันจะเปิดดังหาสวรรค์วิมารอะไรฟะ- -^

ยูนิฟ!!!ดิสนีส์พูดดังลั่น

มาทำไมของนาย

มาดูว่าเธอตายรึยัง - -

ไอ้ปากเสีย

ปากยังดีอยู่ ก็ดีแล้วพูดจบเขาก็เดินออกไป ไอ้บ้านี่กวนชะมัด

ขอโทษแทนยูนิฟด้วยนะคนสวย  ขอโทษนะชื่ออะไรหรอครับตาหัวฟูนี่โผล่มาอีกแล้ว

พายไก่- -^

อ่าๆ ผมชื่อซีเรียลนะหล่อแฮะ

ซีเรียลเพื่อนนายไปไหนกันหมดละฉันเอ่ยขึ้น

รออยู่ข้างนอกน่ะ ทำไมหรอ

เปล่าหรอกจะถามว่ามีคนนิสัยเสียเท่ายูนิฟมั้ยน่ะ

อ๋อ ไม่มีหรอกครับยูนิฟมันก็เป็นแบบนี้แหละอย่าไปถือสามันเลยจริงๆแล้วมันเป็นดีคนหนึ่งเลยนะ

เหรอ!!!= =^ชมจังนะเพื่อนนายนี่

งั้นช่วยไปบอกเพื่อนนายด้วยนะว่าอย่ามายุ่งกับฉันอีก

^^ ครับๆ แต่ว่าผมคงทำอะไรไม่ได้หรอกนะ ไอ้นี่มันเป็นพวกถ้าใครไม่ยอมมันมันจะราวีไม่เลิกนะ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดกับมันแบบนี้ซักคน มีพายไก่คนสวยคนแรกนี่แหละ

= =^ถ้าจะลางไม่ดีว่ะแกชีสเค้กบ่น

*O*ดีออก เน๊าะไอเฟล- -^ดิสนีส์เธอมันบ้าไปแล้ว

เธอพักผ่อนไปเถอะเดี๋ยวตอนดึกจะมีเข้าฐานอีก เธอไหวมั้ย

เอ่อไหวจ้ะไหวไม่ต้องป็นห่วงหรอก

ไม่ต้องเป็นห่วงหรอ ก็ได้ๆๆ

- -^ฉันพูดไปตามมารยาทย่ะ ยัยบ้าดิสนีส์

                ปัง!!!เอาอีกแล้วใครมันเข้ามารบกวนเวลาฉันจะหลับนะ

-O-^^ อะ..ไอ้ผู้ชายนิสัยเสีย

- -^เธอว่าฉันอีกแล้วนะ

แล้วนายมาทำหอยปูปลาอะไรที่นี่

อย่ามาปัญญาอ่อนได้มะ- -

นายว่าฉันอีกแล้วนะไอ้ผู้ชายเฮงซวย!!!

จะโวยวายทำไมยัยบ้าอย่างกับผีมีไฟ- -^

ผีมีไฟ? อะไรของนาย

ยัยโง่ ก็ผีกระสือไงเล่า!!

=O=^^^ มุกไม่ฮาพาฉันเครียด

ฉันไม่ได้มาเล่นให้เธอฮา- -

อ้าวหรอหน้านายดูกลบเกลือนเนียนมากเลยนะ

- -^

แล้วนายมาทำไม

มาดู

ดูใคร?

โง่แล้วโง่อีก ในห้องนี้มีใครล่ะนอกจากเธอ- -

ฉันจะไปรู้มั้ยละ

โง่!!

-O-^^นายว่าฉันโง่อีกแล้วนะ

ก็เธอโง่

ไอ้บ้า!!!ออกไปเลยนะ

ฉันไปแน่ล่ะ ยัยประสาท- -^ว่าแล้วยูนิฟก็เดินออกไปหน้าตาเฉยอะไรฟะมากวนประสาทฉันทำไมหงุดหงิดๆเว้ย

                ณ ลานกว้างบนหาดทราย

เอาล่ะทุกคนที่น่าหัก เอ๊ย น่ารักทั้งหลาย- -มุกช่างฮาเสียจริง

ดึกนี้เราจะเข้าถ้ำไปพิสูจน์ความกล้ากัน ครูจะให้เดินตางทางที่มีเชือกต้องจับไว้เท่านั้นห้ามปล่อยเพราะข้างในไม่มีแสงไฟใดๆทั้งสิ้น แล้วเจอกันนะจ๊ะเด็กๆ

ขอให้โชคดีนะจ๊ะ^^ครูที่ยืนอยู่ปากถ้ำกล่าวคำอวยพรเปลี่ยนจากโชคดีเป็นไม่ไปได้มั้ยอ่ะT^T

ฝุบ!!

กรี๊ดดดดด!!!!ใครบางคนไม่รู้เอามือมาจับฉันมันมืดอ่ะมองไม่เห็นฉันกลัวผี

ทุบหัวฉันให้แตกเลยสิยัยบ้า!!

ใครอ่ะ

คน

- -^จะกวนทำสากกะเบืออะไรฉันถามว่านายเป็นใครจับมือฉันทำไม

ฉันเป็นคน ไม่ได้ตั้งใจจะจับซะหน่อยมันไปโดนเองต่างหาก

นายผู้ชายนิสัยเสียแน่เลย

ฉันชื่อยูนิฟ

นายนิสัยเสีย

ยูนิฟ

นายนิสัยสะ..โอ๊ย !!อยู่ดีๆฉันก็เดินไปเตะอะไรเข้าก็ไม่รู้ฉันปล่อยมือจากเชือกก้มลงมาจับเท้าตัวเอง เจ็บตัวอีกแล้วเรา

ยัยงั่งเป็นอะไร

เจ็บ

เธออยู่ไหน

ไม่รู้

เธอจับเชือกดูสิอยู่ใกล้เชือกรึเปล่า

ฉันลองเอามือควานหาเชือกดู O_O เชือก!!! ไม่มีเชือกอยู่ไหนฉันอยู่ไหนเนี่ย

ว่าไงเธออยู่ไหน

T^Tฉันไม่รู้อะไรมีเชือก

ยัยบ้าเอ๊ยเดินยังไงปล่อยเชือกวะรอตรงนั้นแหละเดี๋ยวฉันเดินไป

เสียงเงียบไปสักพักในระหว่างที่ยุนิฟกำลังเดินหาตัวฉันอยู่ มืด!!T^Tมองม่ะเห็นกลัวอ่าๆๆ

ปึก!!มีมือใครบางคนมาจับที่ไหล่ฉัน

กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!

ยัยบ้าร้องทำไม

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!

พรึบ!!แล้วภาพทั้งหมดก็ดับลงไปพร้อมร่างของฉัน

[UNIF TAKE]

ยัยบ้าแค่นี้ก็เป็นลมไปแล้วหรอผมบ่นกับตัวเองอย่างงงๆ ผมพยายามจะยกตัวยัยบ้านี่ขึ้นมาแต่หนักชะมัดเลยทำไมตัวไม่เบาๆเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆเขาบ้างนะ= =^^ดีนะที่ผมตามยัยนี่เข้ามาไม่งั้นคงหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เดินยังไงให้หลุดไปจากเชือกได้วะ โชคร้ายชะมัดผมเข้ามาเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มใครจะไปรู้เรื่องว่าเราหายไปวะเนี่ย ผมควักหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง - -* ผมลืมเอามาหรอ ให้ตายเถอะทำไงดี

ฮะ..เฮ้ยๆๆ

ฝุบ!!จู่ๆผมก็เดินตกอะไรไม่รู้กลิ้งออกมาจากในถ้ำผมมองไปรอบๆ

ป่าเหรอ?นี่ผมเดินออกมาจากถ้ำแล้วยังมาเจอป่าอีกเนี่ยนะ วันซวยแห่งชาติยัยนี่มันยัยตัวซวยซะจริง ผมว่าควรไปหาที่พักดีกว่า เช้ามาค่อยว่ากันอีกทียังไงซะเพื่อนผมมันก็ต้องออกมาตามอยู่ดีนั่นแหละ

ผมวางยัยตัวซวยลง ยัยนี่หน้าตาดีเหมือนกันแหะ แต่เธอปากเสียไปหน่อยอันที่จริงผมว่าผมก็ผิดนะที่ไปชนเธอทำไงได้ละเธออยากมาขวางทางผมทำไม เอาละนอนได้แล้วสินะZZzz

น้ำ~น้ำ~

-_^ ยัยบ้านี่บ่นอะไรแต่เช้านะ

น้ำ~น้ำ~น้ำ~น้ำ~น้ำหรอจะไปหามาจากไหนกันละ ผมองหาไปทั่วก็พบว่ามีลำธารน้ำใสอยู่

ผมฉีกใบลานใหญ่ๆมารองน้ำให้เธอ

ยัยตัวซวย ตื่นได้แล้วผมสะกิด

หะ..หืม-O~ฮ้าว

น่า